Johann Wolfgang von Goethe urodził się 28 sierpnia 1749 we Frankfurcie nad Menem. Jego ojcem był Johann Caspar Goethe, a matką Catharina Elisabeth Textor. Mały Goethe żył szczęśliwie ze swoją rodzina w dużym domu we Frankfurcie. W 1758 roku zachorował na ospę. Gdy był małym chłopcem zapoznano go z teatrem, w domu rodzinnym co roku organizowano teatr lalek. Był wybitnym poetą okresu romantyzmu. Pomimo tego zawsze czuł niezwykłą więź z klasycyzmem. Studiował prawo w Lipsku (1765-1768) i Strasburgu (1758-1770). Gdy miał 22 lata był zakochany w młodszej trzy lata Charlotcie Buff, która stała się bohaterką jego książki „Cierpienia młodego Wertera”. Jego dzieła były ważne w jego życiu i niejako z nim powiązane. Wydarzenia, w których brał udział znacząco wpływały na jego twórczość. W 1775 roku osiadł w Weimarze. Związany był z dworem księcia sasko-weimarskiego. Osiągnął stanowisko prezydenta Izby Finansów. W roku 1782 został nobilitowany. W kolejnych latach objął kierownictwo teatru i wszystkich instytucji oświatowo- kulturalnych księstwa. W 1786 roku wyjechał do Włoch. Przyjaźnił się z Fryderykiem Schillerem. W 1814 roku po wojnach napoleońskich udał się w podróż po okolicach nad Renem i Menem. Brał też udział w Kongresie wiedeńskim (1814-1815) jako pełnomocny przedstawiciel księcia Karola Augusta. W 1816 roku zmarła małżonka Goethego, Christiane. Po przebytej chorobie serca udał się na kurację do uzdrowiska Mariańskie Łaźnie, gdzie spotkał znajomą panią von Levetzow, przebywającą tam z trzema córkami. Goethe zakochał się od pierwszego wejrzenia w najstarszej z nich, siedemnastoletniej Ulryce. W 1823 roku nakłonił księcia Karola Augusta do złożenia oficjalnych oświadczyn dziewczynie. Miał wówczas siedemdziesiąt cztery lata. Zmarł w Weimarze na zapalenie płuc, samotny po śmierci żony i syna. Towarzyszyła mu jedynie synowa, Ottilie von Goethe. Ostatnimi wypowiedzianymi słowami przed śmiercią były: „Więcej światła”.
